محسن
اگر اذن دهند سعیم این است که از لاله های خونین بگویم، تا شاید نگاهمان کنند و دستی بر آرند و ما را از این منجلاب دنیا بیرون کشند....
اگر اذن دهند سعیم این است که از لاله های خونین بگویم، تا شاید نگاهمان کنند و دستی بر آرند و ما را از این منجلاب دنیا بیرون کشند....
جهت دریافت پیامک با موضوع شهداء و دفاع مقدس عدد 00 را به شماره 30007650001978 ارسال نمایید.
جهت آگاهی از سامانه ی پیامک قافله شهداء اینجا را کلیک کنید.
سال 88 که به فرموده رهبر سال اصلاح الگوی مصرف بود داره تموم میشه و هر کدوممون می تونیم از خودمون بپرسیم چقدر تونستیم به این امر مهم جامه ی عمل بپوشونیم. مطلبی که اونقدر تو زندگی اهمیت داره که می طلبه سالهای سال رو این موضوع کار بشه. از کارهای مهم تو سطح کلان کشور تا کوچکترین کارها تو زندگی شخصی هر کدوممون. قصد بحث در این باره تو اینجا رو ندارم و فقط خواستم یه گریزی به زندگی اون اسوه های فراموش نشدنی تو دوران دفاع مقدس بزنم و ببینیم که اونا به این امر مهم چقدر بها می دادن. این فرازهایی خیلی کوتاه از اصلاح الگوی مصرف تو جبهه هاست:
- جیره و لباس که می آ‌وردند، تدارکات موظف بود که نسبت به استفاده از اونا مراقبت ویژه کنه. حتی قرار شده بود اگه وسیله ای از ماه قبل اضافه مونده تو این ماه مجدد درخواست نشه.
- تو بحبوحه جنگ که کشور زیر فشار بود و بنزین سهمیه بندی شه بود قرار شد که مینی بوسها وظیفه ی جابجایی مسئولان گردان رو تو منطقه به عهده بکشن و هر نفر با یه ماشین تردد نکنه. با اینکه هوا خیلی گرم بود ولی همه این قانون رو خیلی راحت قب
ول کردن.
- بعد از عملیات والفجر 8 یکی از روزها که داشتیم تو آشپزخونه غذا می پختیم یه دفعه برق قطع شد. گرمای اون 30 تا اجاق بزرگ و نبود تهویه و پنکه کار رو خیلی سخت کرده بود. مسئولین دیگه داشتن قانع میشدن که برای اون چند هزار نفر کنسور تهیه بشه؛ اما یکی از آشپزها گفت: نیازی نیست. سر و صورتش رو با چفیه ی خیس پوشوند و یه مقدار یخ هم تو پیراهنش ریخت و رفت تو آشپزخونه. مدت زیادی نگذشته بود که اولین دیگ غذا آماده شد و اومد بیرون.
اون آشپز چند بار این کار رو تکرار کرد و با هر سختی که بود غذا رو آماده کردتا اون همه غذای نیمه کاره هدر نره و از همه مهمتر کلی کنسرو بیهوده تهیه نشه.
- جواد فخاری وضعش خیلی خوب بود ولی خیلی ساده می گشت. بهش می گفتیم: این پوتین چیه؟ بندش هم که با سیم تلفنه..!!
می گفت: برا جبهه هرچی صرفه جویی کنیم و چیزی رو که واقعا نیاز نداریم، نگیریم بهتره .....
- برا یکی از عملیاتها داشتیم آذوقه می بردیم خط مقدم که تو راه ماشینمون رو زدن. آتیش داشت شعله می کشید که دیدم فرمانده لشگر که همراهمون بود سریع از ماشین پرید بیرون و از دل آتیش کارتنهای سالم رو دا آورد تا هم خسارت زیاد نشه و هم دست خالی پیش نیروها نریم.
- تو فاو بودیم. بعد از عملیات، عراقیها کلی تجهیزات گذاشته بودن و رفته بودن عقب. چند تا از بچه ها مقداری از این وسایل رو بی حد و حساب داشتن مصرف می کردن که یکی از بچه ها اومد جلو و گفت: برادرا! درسته این امکانات مال دشمن بوده اما الان به غنمیت اسلام در اومده و بیت المال محسو
ب میشه. مواظب باشین حیف و میل و اسراف نشه.
آخرینش رو هم از زبان یکی از بستگان مقتدای همه ی شهدا "حضرت روح الله(ره)" نقل می کنم تا مراد و مریدان رو بهتر بشناسیم:
- یک بار خدمت امام بودیم. ایشان می بایست پمادی رو به پاهاشون می مالیدن. کارشون با پما که تموم شد یه برگه دستمال کاغذی رو چهار تیکه کردن و با یکی از تیکه ها پایشون رو پاک کردن و ما بقی رو تو جعبه ش گذاشتن تا بعدا استفاده کنن.
به ایشان گفتم: اگه برنامه زندگی اینطوریه که همه ی ما جهنمی هستیم چون اصلا نمی تونیم اینطوری مراعات کنیم. ایشان فرمودند: شما اینطور نباشید، اما باید رعایت کنین.
- جیره و لباس که می آ‌وردند، تدارکات موظف بود که نسبت به استفاده از اونا مراقبت ویژه کنه. حتی قرار شده بود اگه وسیله ای از ماه قبل اضافه مونده تو این ماه مجدد درخواست نشه.
- تو بحبوحه جنگ که کشور زیر فشار بود و بنزین سهمیه بندی شه بود قرار شد که مینی بوسها وظیفه ی جابجایی مسئولان گردان رو تو منطقه به عهده بکشن و هر نفر با یه ماشین تردد نکنه. با اینکه هوا خیلی گرم بود ولی همه این قانون رو خیلی راحت قب
ول کردن.- بعد از عملیات والفجر 8 یکی از روزها که داشتیم تو آشپزخونه غذا می پختیم یه دفعه برق قطع شد. گرمای اون 30 تا اجاق بزرگ و نبود تهویه و پنکه کار رو خیلی سخت کرده بود. مسئولین دیگه داشتن قانع میشدن که برای اون چند هزار نفر کنسور تهیه بشه؛ اما یکی از آشپزها گفت: نیازی نیست. سر و صورتش رو با چفیه ی خیس پوشوند و یه مقدار یخ هم تو پیراهنش ریخت و رفت تو آشپزخونه. مدت زیادی نگذشته بود که اولین دیگ غذا آماده شد و اومد بیرون.
اون آشپز چند بار این کار رو تکرار کرد و با هر سختی که بود غذا رو آماده کردتا اون همه غذای نیمه کاره هدر نره و از همه مهمتر کلی کنسرو بیهوده تهیه نشه.
- جواد فخاری وضعش خیلی خوب بود ولی خیلی ساده می گشت. بهش می گفتیم: این پوتین چیه؟ بندش هم که با سیم تلفنه..!!
می گفت: برا جبهه هرچی صرفه جویی کنیم و چیزی رو که واقعا نیاز نداریم، نگیریم بهتره .....
- برا یکی از عملیاتها داشتیم آذوقه می بردیم خط مقدم که تو راه ماشینمون رو زدن. آتیش داشت شعله می کشید که دیدم فرمانده لشگر که همراهمون بود سریع از ماشین پرید بیرون و از دل آتیش کارتنهای سالم رو دا آورد تا هم خسارت زیاد نشه و هم دست خالی پیش نیروها نریم.
- تو فاو بودیم. بعد از عملیات، عراقیها کلی تجهیزات گذاشته بودن و رفته بودن عقب. چند تا از بچه ها مقداری از این وسایل رو بی حد و حساب داشتن مصرف می کردن که یکی از بچه ها اومد جلو و گفت: برادرا! درسته این امکانات مال دشمن بوده اما الان به غنمیت اسلام در اومده و بیت المال محسو
ب میشه. مواظب باشین حیف و میل و اسراف نشه.آخرینش رو هم از زبان یکی از بستگان مقتدای همه ی شهدا "حضرت روح الله(ره)" نقل می کنم تا مراد و مریدان رو بهتر بشناسیم:
- یک بار خدمت امام بودیم. ایشان می بایست پمادی رو به پاهاشون می مالیدن. کارشون با پما که تموم شد یه برگه دستمال کاغذی رو چهار تیکه کردن و با یکی از تیکه ها پایشون رو پاک کردن و ما بقی رو تو جعبه ش گذاشتن تا بعدا استفاده کنن.
به ایشان گفتم: اگه برنامه زندگی اینطوریه که همه ی ما جهنمی هستیم چون اصلا نمی تونیم اینطوری مراعات کنیم. ایشان فرمودند: شما اینطور نباشید، اما باید رعایت کنین.
برای آگاهی و ثبت نام در طرح قافله قاریان قرآن شهداء بر روی عکس زیر کلیک کنین.
نوشته شده توسط : محسن در 88/12/7 - ساعت 12:35 صبح